Gdańsk dla wtajemniczonych

Studia służą do poszerzania wiedzy. Naprawdę. Bez ironii. Nigdy nie byłem w Gdańsku, a historię miasta znam lepiej niż niejeden rodowity Gdańszczanin. Przedmiot HISTORIA POLSKI do roku 1795. Podaję listę wykładów:

Sytuacja Gdańska w okresie panowania krzyżackiego.

Stosunki pomiędzy Rzeczpospolitą, a Gdańskiem w świetle przywilejów królów polskich dla Gdańska.

Stosunki pomiędzy Rzeczpospolitą, a Gdańskiem za panowania Zygmunta Augusta i Stefana Batorego.

Stosunki pomiędzy Rzeczpospolitą i Gdańskiem za panowania Jana III Sobieskiego.

Dochody gospodarcze Gdańska.

Relacje Gdańska z nowymi instytucjami parlamentarnymi w Polsce. 

A teraz smaczki ze studenckiego notatnika:

„W przywilejach z roku 1472 Gdańsk zobowiązał się wybudować dla króla stajnię dla 200 koni królewskich” (Wiadomo, koń królewski, więc trzeba dokładnie policzyć)

„Trzeci Ordunek składał się z pospólstwa, żeglarzy, kupców. Liczył on 100 osób, plus 8 starszych cechów głównych” (Bez komentarza)

„Jan III Sobieski to postać niezwykle barwna, o ciekawej i bogatej karierze politycznej oraz równie ciekawym życiu osobistym” (prawie, jak prezydent Duda)

„Gdańsk prowadził ożywiony handel zagraniczny. Miasto pozostało potentatem w dostawach surowców leśnych, dużym zainteresowaniem cieszyły się przede wszystkim klepki do beczek na wino, sprowadzane przez Francuzów” (ach, ci Francuzi)

„W okresie lat dekoniunktury stałym odbiorcą zboża pozostały Niderlandy (60-70%). Największa zapotrzebowanie zgłaszała Szwecja – eksport żyta szwedzkiego (niższa cena, gorsza jakość). Pszenica dostarczana z Gdańska do Szwecji stanowiła od 18 do 50 % całych zasobów tego skandynawskiego państwa” (jak bym wiedział, ile wynosiły te zasoby)

Po paru wykładach stwierdziłem, że już nigdy do Gdańska nie pojadę, wolę pooglądać widokówki.