Nadzieja

Na górze szczytów, w dolinie gwiazd

Zobaczył światło świata

Zobaczył ludzi, twarze, czas

Co szczęściem ich oplata

I spojrzał wzrokiem w nieba dal

Czekają wciąż daremnie

Choć w morzu łez tysiące fal

Już żadne serce nie drgnie

Samotnym brzegiem kroczy on

Zgubiony w szumu tłumie

Pochyłe ciało, splamiona skroń

A wątpliwości strumień ...

„Zaufać Panie, pozwól raz  

Bym znowu tak uwierzył

W tych ludzi, twarze, mądry czas

Co szczęście mi odmierzył”