Grzybobranie

-  Może nauczyłbyś mnie kiedyś zbierać grzyby?

- Ale tutaj nie ma nic do nauki, chodzisz i zbierasz.

- No ale wiesz, jakieś rady dla początkującego.

- Powiem Ci tak. Z grzybami to jest jak … z kobietami. Zanim na coś trafisz, musisz swoje wychodzić. Chodzisz i chodzisz. W kółko.

- Ale trzeba chyba znać miejsca?

- Oj tam miejsca. Zanim znajdziesz kobietę swojego życia, musisz poznać tysiące innych. Podobnie jest z grzybami. Najpierw oglądasz glebę, a gdy dojdziesz już do wprawy, to wiesz, gdzie uderzyć.

- Aha.

- Słyszysz?

- Co takiego?

- Jak rosną grzyby. Skup się, słyszysz?

- Niespecjalnie.

- Ja też nie. Z ust kobiety też nie usłyszysz, czego potrzebuje. Musisz rozpoznać pewne gesty, pozy i zachowania.

- Nie myślałem, że to jest takie trudne.

- Trzeba być cierpliwym, bardzo cierpliwym. Grzyby i kobiety uczą pokory.

- Wytłumacz mi tylko jedno. Skoro pomiędzy kobietą, a grzybem jest tyle analogii, dlaczego na tym pierwszym polu idzie ci tak kiepsko.

- Odpowiedź jest bardzo prosta – grzyby są bardziej przewidywalne od kobiet.