Erotyk filologa

Poznana przed wielu laty, w ciszy słów i zadumie

Że niby tak dla zabawy, że niby prędzej zrozumie

Nęciłam kolorem, zapachem, niczym z fabryki Diora

Młody byłem i głupi, więc uwierzyłem w Jej słowa

Począłem się zatem dobierać jako bezwzględny banita        

Kobieta, jak każda inna, mgłą tajemnicy spowita

Wziąłem raz, drugi i trzeci - do ręki, co oczywista

Z wierzchu trochę uboga, w środku doprawdy czysta

Gładziłem lekko, wytrawnie, a Ona ciągle milczała

Powiem szczerze, otwarcie: nawet się spodobała

Rzuciłem inne niewiasty, puściłem kantem znajomych

By każdej zimy, jesieni w Jej licu odnaleźć promyk

Szczęścia, uśmiechu, miłości – była wprost idealna

Każdego dnia i wieczora na moim biurku oparta

Stoi tak sztywno do dzisiaj, ciągle kusi i wabi

Takiej panny niewinnej człowiek nie może zdradzić

Imię Jej piękne, znajome – KSIĄŻKA, tak pospolicie

Miłość w czystej postaci, miłość nad całe życie