Jak Grześ z kobietą ...

- Halo, śpisz?

- Dziewczyno, wiesz, która jest godzina?

- Przecież mówiłeś, że mogę dzwonić o każdej porze dnia i nocy.

- Zawsze tak uważnie mnie słuchasz …? No dobra, co tam się porobiło?

- Mam problem.

- Ale ja nie jestem ginekologiem.

- Nie taki problem wariacie …, z tym moim…

- A co z nim?

- On już chyba mnie nie kocha …

- E, to nic wielkiego. On nawet z wyglądu wydawał się niezdatny do miłości …

- Przestań, ja na poważnie …

- A ja nie … Gdyby Cię nie kochał, to by chyba powiedział …

- Ale wiesz, jak to jest z facetami …

- A skąd mogę wiedzieć?

- Ale my kobiety …

- Jesteście strasznie przewrażliwione …

- Jak to?

- Ile jesteś w związku?

- No prawie 3 lata.

- I ja mam Cię uczyć o miłości?

- Mógłbyś …

- Dziewczyno, nie dramatyzuj, facet nie może codziennie Ci mówić, że Cię kocha. Baaa, nawet nie powinien. Słowa wypowiadane zbyt często tracą na swoim znaczeniu. Wielkie słowa wymagają wielkich dni. Zresztą to, co najpiękniejsze zawsze jest niewypowiedziane. Spojrzenia, gesty, ciepło dłoni i takie tam… To jest prawdziwa miłość, a nie puste frazesy.

- Dzięki Grześ, ty to jesteś jednak wielki. Będziesz chyba ojcem chrzestnym naszych dzieci … Dobranoc

Taaaa, a ty matką moich, pod warunkiem, że trochę się ogarniesz ;)