Anioły

Unoszą się zwiewnie, mimo braku skrzydeł

Bez salwy armat, proporców na wietrze

One wciąż krążą, strutym na pohybel

Zmieniają barwy, ze złego na lepsze

Nie noszą białych sukienek wystawnych

A jedno serce skrywa ich tęsknoty

Wystąpią pierwsze, kiedy już się zacznie

Szemrania pogłos, słów bezkresnych dotyk

Anioły żyją wbrew obcemu światu

Anioły żyją mimo braku czasu

Anioły żyją … bo po to żyje człowiek

By nieś drugiemu …

 … nadziei wieczne światło