Wzór na miłość

Dzwoni do mnie piekarz T. i mówi, że ma idealny pomysł na biznes. Zero ryzyka, zero wkładu własnego. Wszystko podparte badaniami naukowymi. „No cóż, może tym razem faktycznie zostaniemy milionerami” – pomyślałem. „Bierz jagodzianki i wpadaj”! – krzyczę do tej śmiesznej zakurzonej szybki.

- Spójrz tutaj.

- Hmm…

- I jak?

- Co jak? Nic z tego nie rozumiem.

- 15 lat studiów i nie potrafisz zrozumieć prostego języka inżynierii genetycznej?

- Czego?

- Mniejsza z tym. To jest nasz wzór na miliony.

- Sorry, ale ja chyba jestem za tępy na te twoje piekarniane mądrości.

- Ja będę mówił, a ty słuchaj. W dzisiejszych czasach najłatwiej dorobić się na dzieciach. Za każde dziecko płacą 500 zł. Gdybyś miał sześcioro dzieci, zarabiałbyś 3000 zł miesięcznie bez wychodzenia z domu. 3000 x 12 = 36000 zł rocznie. Leżysz i zarabiasz. Proste.

- Ale z tego, co wiem, to my nie mamy dzieci.

- I dlatego należy to zmienić. Musimy znaleźć taką dziewczynę, która zapewni nam jednorazowo trojaczki, wtedy po niespełna dwóch latach będziemy mieli naszą wymarzoną szóstkę. Prawie, jak w totka.

- A skąd ty będziesz wiedział, że twoja domniemana dziewczyna urodzi ci trojaczki?

- Przeprowadzimy ankietę, aby wyeliminować współczynnik ryzyka. Bierzemy pod uwagę tylko te panny, które zanotowały taką przypadłość w swoich rodzinach trzy pokolenia wstecz.

- Zaraz, zaraz. A jak zmieni się władza i zlikwidują 500+?

- Co ty, ostatnio słyszałem, że PiS będzie rządził dożywotnio. Zdążymy się dorobić.

- A ten X w tym wzorze. Co to jest?

- To jest męski samiec alfa.

- Słucham?

- Męski samiec alfa potrzebny do rozrodu. Są trojaczki, jest matka, musi być też ojciec. I tutaj właśnie pojawia się twoja rola. Na piekarza przecież nie polecą, na nauczyciela prędzej. Zacytujesz tego tam Mickiewicza … i droga do milionów stoi otworem.

- Wszystko pięknie, ładnie, brakuje mi tylko jednego.

- Czego ci znowu brakuje?

- W twoim wzorze nie ma miejsca na miłość.

(…)

Piekarz T. spojrzał na mnie z wyraźnym wyrzutem: „Byliby może i z ciebie ludzie, gdyby nie ten pieprzony romantyzm”.